کد مطلب:55247
یکشنبه 21 آبان 1396
آمار بازدید:601
پاسخ درباره البکاء من الرحمه والصراخ من الشیطان
پرسش :
مقصود از این حدیث چیست: «البکاء من الرحمة و الصراخ من الشیطان»؟
پاسخ:
در پیشینه، اصل و جریان صدور این روایت، آمده است: رسول خدا(ص) بر مرگ فرزندش ابراهیم آهسته مى گریست، ولی اسامة بن زید با صداى بلند و با فریاد گریه می کرد. در این هنگام پیامبر(ص) او را منع فرمود. اسامه عرض کرد: دیدم شما گریه می کنید. رسول اکرم(ص) فرمود: «البُکاءُ مِنَ الرّحمة و الصُّراخُ مِنَ الشّیطان»؛ یعنی، هنگام مصیبت، گریه و اشک ریختن، از سر رحمت و مهربانى است، در حالی که فریاد و شیون، از کارهای شیطان است.
گریه و زاری ای که در روایات –مانند حدیث مزبور- مورد مذمّت و نکوهش قرار گرفته، گریه ای است که مایۀ رضایت و خوشنودی خداوند متعال نباشد و عزادار با انجام کارهایی؛ مانند فریاد زدن و گفتن سخنانی که در شأن یک بندۀ شایستۀ خداوند نیست، معترض به قضاى الاهى باشد، و چنین گریه و داد و فریاد زدن بیشتر جنبۀ نمایشی دارد تا ابراز حزن و اندوه واقعی. در روایات، چنین گریه ای از اعمال مردم عصر جاهلیّت و پیش از اسلام شمرده شده است. بنابراین، نمی توان با تمسّک به ظاهر این حدیث و احادیثی از این دست، به طور کلّی عزاداری مسلمانان در سوگ پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) را نکوهش دانست و رد نمود.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.